طراحي داخلي اقامتگاه موقت براي كودكان اوتيسم با رويكرد گشتالت

چكيده :

از ديرباز تلاش معماران و طراحان بر اين بوده تا فضاهايي طراحي كنند كه به بشر خدمت كند. در اين ميان علم معماري به افراد معلول يا افرادي كه نيازهاي خاص دارند نيز توجه ويژه داشته است. تعدادي از اين افراد كودكان اوتيسم هستند، كه محققين كمتر از نيم قرن است كه دريافته اند كه با رعايت دسته‌اي از قوانين، محيط براي زندگي كودك اتيسم تطبيق پذير مي‌شود ، و اين امردر بهبود زندگي كودكان اوتيسم تاثير گذار است. به طور كلي افراد اوتيسم از نظر سيستم عصبي با اختلالاتي در پردازش حس هاي پنجگانه روبرو هستند بناير اين آنها نمي توانند در محيط هايي كه براي حضور آن ها برنامه ريزي نشده به راحتي زندگي و فعاليت كنند. بنابراين در شرايطي كه خانواده كودكان نمي‌توانند در محيط آشنا از فرزندان خود مراقبت كنند وجود مكان هاي طراحي شده با خدمات مخصوص ضروري به نظر مي رسد . اين مكان بايد علاوه بر برطرف كردن نيازهاي كودكان، آموزش هاي متناسب را نيز برايشان فراهم كند. اين پايان نامه به طراحي مكاني به عنوان يك اقامتگاه موقت براي نگهداري كودكان اوتيسم پرداخته است و به دليل مشكلاتي كه كودكان با محيط هاي نا آشنا دارند رويكرد گشتالت انتخاب شده تا از طريق اين رويكرد كودكان در زمان كمتر وبا آرامش بيشتري با محيط انس بگيرند و فرايندهاي شناختي ذهن آن ها با محيط منطبق شود در اين طراحي علاوه بر اصول 9 گانه اي كه در طراحي براي كودكان اوتيسم بايد در نظر گرفت از برخي قوانين گشتالت نظير پراگنانز، مجاورت و... استفاده شده است تا آنها به هنگام نياز بتوانند از فضاهاي مناسب وطراحي شده براي رسيدن به رشد ، خود كفايي و آسايش بيشتر استفاده كنند. اين كار امنيت فيزيكي و روحي كودك اوتيسم بيش از پيش حفظ مي‌شود وآسودگي خيال براي خانواده ها به همراه دارد.