بهبود روش¬هاي ساخت در پروژه هاي عمراني با رويكرد حفظ محيط زيست و توسعه پايدار (مطالعه موردي: بخشي از رينگ چهارم ترافيكي شهر اصفهان)

چكيده :

پروژه هاي عمراني عموما با محدوديت هايي مواجه اند كه تاثير قابل توجه بر زمان بندي و هزينه ها دارند. مصالح، ماشين آلات و تجهيزات كارگاهي، نقدينگي و منابع انساني ماهر و نيمه ماهر از جمله مهمترين عوامل محدوديت زا هستند. احداث رينگ چهارم ترافيكي اصفهان به ‌طول 78.2 كيلومتر، اوايل دهه 1390 آغاز شد و با توجه به تاثير آن بر كاهش ترافيك و آلودگي هوا، مراحل تكميل آن به‌طور جد پيگيري شده است؛ البته حدود 46 كيلومتر اين مسير در محدوده شهري اصفهان قرار دارد و ساير مسير در محدوده شهرهاي اطراف اين كلان‌شهر است. اين پروژه داراي 39 دستگاه پل وتقاطع غير همسطح است ودر فرم كلي داراي 2 مسير كندرو دو بانده جهت دسترسي هاي محلي به صورت رفت وبرگشت و2 مسير تندرو چهار بانده به صورت رفت وبرگشت است. پروژه هاي عمراني علاوه بر هزينه هاي بالا آلودگي زيادي را در محيط زيست منتشر ميكنند. اين فعاليتها از ابتداي مسير خود يعني تهيه مصالح تا اجراي پروژه الاينده هاي زيادي را در آب وخاك وهوا منتشر مينمايند. اين اقدامات مي توانند باعث گرمايش زمين ازبين رفتن گونه هاي زيستي آلودگي اب وخاك وهوا و نيز ازبين رفتن معادن ومنابع طبيعي شوند. نظر به اهميت اجراي پروژه هاي عمراني در توسعه جوامع جهت حفاظت ازمحيط زيست وتحقق اهداف توسعه پايدار وهمچنين ايجاد تعادل بين سه ضلع تشكيل دهنده توسعه پايدار(اقتصاد .جامعه .محيط زيست) بايد روشهاي اجرا وساخت در كارگاه ها يه صورتي بهينه واصلاح شود، كه اين مهم محقق گردد. نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد با اعمال برخي تغيرات واصلاحات روي روش اجرا براي مثال ايجاد تغيير پروفيل طولي بخشي از مسير پروژه ، سبب كاهش ميزان مصالح ريزي و درخواست مصالح از معدن در پروژه، كاهش مصرف آب، كاهش استفاده از ماشين آلات و در نهايت كاهش ميزان آلودگي هوا مي شود و به ميزان زيادي هزينه ها پايين مي گردد. همچنين با استفاده از قير 10-70 و PG64-22 به جاي قيرهاي معمولي در آسفالت سبب افزايش عملكرد و مقاومت و عمر آسفالت مي شود. افزايش عملكرد و مقاومت منجر به افزايش طول عمر و كاهش استفاده از مواد اوليه و منابع طبيعي در جهت اصلاح مجدد مي گردد، كه قطعا در روند توسعه پايدار تاثيرگذار است. همچنين استفاده از آسفالت سرباره اي در مسيرهاي تندرو سبب افزايش مقاومت و طول عمر آسفالت شده و خرابي ها و نياز به اصلاح را كاهش مي دهد. ضمن آنكه اين مصالح، پسماند توليد در صنايع فولاد بوده و در محيط دفع ميگردند و باعث الودگي در آب وخاك ميشوند . استفاده از مواد درشت دانه نيز نياز به صرف هزينه، زمان و انرژي كمتري نسبت به مواد ريزدانه دارند، لذا براي پر كردن مسير رمپ ها و پشت كوله پل ها مورد استفاده قرار مي گيرد (در محدوده هاي كارخانه قند، پل آفتاب و پل قهجاورستان). اين موضوع سبب كاهش ميزان استفاده از مصالح، كاهش ساعات كاري ماشين آلات، كاهش مصرف سوخت، كاهش استفاده از منابع معدني و در نهايت حفظ محيط زيست مي شود. استفاده از مصالح بازيافتي كه پسماند ساير صنايع هستند روشي است كه ميتواند با كاهش دفع پسماند در محيط زيست و انتشار آلاينده ها باعث كاهش تقاضاي استفاده ازمعادني گردد كه جزء منابع تجديد ناپذير هستند، پس علاوه بر كاهش هزينه به حفاظت از محيط زيست ومنابع كمك مي¬نمايد .