بررسي ارتباط بين استرس شغلي و سطح حوادث شغلي 5 ساله اخير در صنعت فولاد ( مطالعه موردي: مجتمع فولاد مباركه)

چكيده :

امروزه استرس هاي شغلي عمده ترين علت رخداد حوادث شغلي هستند كه ارتباط بين آنها حين كار كمتر مورد توجه قرار گرفته و در كاركنان صنايع فلزي تا كنون مطالعه هاي محدودي در اين مورد منتشر شده است. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط بين استرس شغلي و سطح حوادث شغلي 5 ساله اخير در مجتمع فولاد مباركه ، كه يكي از مهمترين شركت هاي مربوطه در كشور و خاورميانه محسوب مي¬شود، است. اين مطالعه از نوع تحليلي مورد ـ شاهد بود كه با استفاده از جدول مورگان تعداد نمونة اين تحقيق 280 نفر به دست آمد. تعداد 92 نفر افراد حادثه ديده طي 5 سال اخير به عنوان گروه مورد و تعداد 188 نفر به عنوان گروه شاهد (حادثه نديده) به صورت تصادفي تعيين شدند. در اين مطالعه از پرسشنامه استرس شغلى ديويس و پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه درك ريسك جهت جمع آوري داده ها استفاده شد. نتايج آناليز داده ها با نرم افزار SPSS نسخة 26 انجام گرديد. يافته هاي اين مطالعه نشان داد در گروه مورد و شاهد، بيشترين مدرك تحصيلي كارشناسي بود، 9/56% افراد متاهل بودند و 2/61% نوبت كاري داشتند. نتايج نشان داد بين هركدام از مشخصات دموگرافيك نظير نوبت كاري، وضعيت تأهل و مدرك تحصيلي با متغير هاي استرس شغلي و درك ريسك در بين هريك از دو گروه مورد و شاهد تفاوت معناداري وجود نداشت . اما در بعضي از حيطه ها اين تفاوت معنادار بود كه بيشترين تفاوت در حيطة سنگين باري نقش مشاهده شد (07/0= p) درنتيجه در مطالعة حاضر بين منابع و ميزان استرس شغلي با حوادث شغلي ارتباط معنادار و مستقيم وجود داشت . شناسايي منابع استرس شغلي در محيط كار و حذف، كنترل و يا تعديل آن و همچنين اجراي برنامه عملياتي مديريت استرس شغلي و ارتقاي درك ريسك كارگران، در كاهش ميزان استرس كاركنان و به تناسب آن در كاهش بروز حوادث شغلي موثر بوده و بدين ترتيب، موجب ارتقاي سطح سلامت جسمي ـ رواني و ميزان بهره وري شاغلين و كاهش آسيب هاي شغلي و هزينه هاي مستقيم و غيرمستقيم مرتبط با آن خواهد شد.