بهبود دقت در ارزيابي ريسك در شركت پخش فرآوردههاي نفتي (مطالعه موردي: شركت نفت استان كهكيلويه و بوير احمد)

چكيده :

امروزه استفاده از روش‌هاي ارزيابي ريسك در صنايع مختلف رو به گسترش است به طوري كه در حال حاضر بيش از 70 نوع مختلف كيفي و كمي روش ارزيابي ريسك در دنيا وجود دارد كه اين روش‌ها معمولاً براي شناسايي، كنترل و كاهش پيامدهاي خطرات به كار مي¬رود. عمده روش‌هاي موجود ارزيابي ريسك مناسب جهت ارزيابي خطرات بوده و نتايج آنها را مي¬توان جهت مديريت و تصميم¬گيري در خصوص كنترل و كاهش پيامدهاي آن نگراني به كار برد. هدف پژوهش بررسي بهبود دقت در ارزيابي ريسك در شركت پخش فرآورده¬هاي نفتي بوده است. جامعه آماري پژوهش شركت نفت استان بوير احمد مي¬باشد. كليه‌ واحدهايي‌ كه‌ در توليد نقش‌ دارند شامل‌ 9 واحد (ساختمان اداري‌، آزمايشگاه، انبار، كوره، ريفورمر، اتاق¬هاي‌ كنترل، مكانيكال روم، محل‌ دپوي‌ محصول و ايستگاه گاز) به‌ عنوان جامعه‌ آماري‌ در تكنيك‌ فرانك‌ مورگان قرار گرفتند. در اين پژوهش با توجه به هدف مورد مطالعه ارزيابي ريسك زيست محيطي واحد انبار جهت شناسايي جنبه¬ها از دو روش Hazan and Frank & Morgan استفاده گرديده است. در اين پژوهش در ابتدا با استفاده از روش HAZAN به شناسايي خطرات پرداختيم و بعد از طبقه¬بندي شدت ريسك و احتمال وقوع ريسك، رتبه ريسك بدست مي¬آيد كه در اين روش 6 فعاليت مورد شناسايي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه فعاليت لايروبي مخازن با نمره ريسك كلي 567971 در رده¬بندي نهايي در رده اول و فعاليت نمونه¬برداري و سرريز فرآورده با نمره ريسك كلي صفر در رده-بندي نهايي در رده ششم قرار دارد.