بررسي رابطه بين استرس شغلي و سلامت روان در شاغلين مجتمع سنگ آهن سنگان خواف در سال 1401

چكيده :

مقدمه و هدف: كار و محل كار هميشه مي تواند بر سلامت روان افراد موثر باشد و در نتيجه باعث افزايش يا كاهش فعاليت آنها شود. زندگي انسان را با محرك هاي استرس زا مواجه مي كند. استرس ناشي از كار و اثرات مضر آن بر سلامت انسان در چند سال گذشته به سرعت افزايش يافته است كه باعث واكنش هاي مختلف استرس، بيماري هاي مرتبط و رفتار ناسالم در بين شاغلين مي شود. سلامت انسان بالاخص سلامت روان در عرصه هاي مختلف زندگي از جمله ابعاد فردي، اجتماعي و شغلي حائز اهميت مي باشد. هدف اصلي اين تحقيق تعيين ارتباط بين استرس شغلي و سلامت روان در شاغلين سنگ آهن سنگان خواف بود. روش كار: در اين پژوهش بر اساس روش نمونه گيري تصادفي و با استفاده از جدول مورگان تعداد 385 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. براي گردآوري داده ها از پرسش نامه سلامت عمومي گلدبرگ (GHQ) و استرس شغلي DASS استفاده شد. داده ها با استفاده از آناليز واريانس يك طرفه، آزمون T و همبستگي پيرسون در SPSS ورژن 22 در سطح معني داري 5% مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين نمره سلامت روان كارگران 6/29 و كارمندان 33 بدست آمد كه هر دو در بازه 22-42 قرار دارد و نشان مي دهد كه سلامت روان هر دو گروه در برخي از حوزه هاي مطرح شده در پرسشنامه GHQ دچار آسيب شده است. ميانگين نمره استرس شغلي هر دو گروه كارگران و كارمندان حدود 44 بدست آمد كه بيانگر ايجاد سطح متوسطي از استرس شغلي در قالب اضطراب، استرس و افسردگي سنجش شده توسط مقياس DASS مي باشد. با توجه به آزمون همبستگي پيرسون بين سلامت روان و استرس شغلي رابطه معني داري وجود داشت (p: 0.0001). بين متغيرهاي دموگرافيك با استرس شغلي و سلامت روان در هيچ يك از دو رده شغلي ارتباط معني داري مشاهده نشد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر بين استرس شغلي و سلامت روان در شاغلين سنگ آهن در هر دو رده كارگري و كارمندي ارتباط تنگاتنگي وجود داشت. با توجه به اثرات سوء افزايش استرس شغلي و كاهش سلامت روان هم در بعد زندگي فردي كاركنان و هم در ابعاد اقتصادي و اجتماعي ضرورت دارد تا اقداماتي به منظور كاهش ميزان استرس شغلي و افزايش سطح سلامت روان آنان انجام شود.