شناسايي و رتبه‌بندي خطاي انساني در كاركنان سازمان آتشنشاني و ارائه راهكارها (مورد مطالعه: ايستگاه آتش‌نشاني ذوب‌آهن اصفهان در سال 1400)

چكيده :

خطاي انساني به عملي گفتهمي‌شود كه توسط عامل مد نظر نبوده باشد يا توسط مجموعهاي از قوانين يا ناظر خارجي مورد نظر نيست يا عمل انجام شده خارج از حد قبول سيستم باشد. هدف اين پژوهش شناسايي و رتبهبندي خطاي انساني در كاركنان سازمان آتشنشاني و ارائه راهكارها (مورد مطالعه: ايستگاه آتشنشاني ذوبآهن اصفهان در سال 1400) ميباشد. در پژوهش حاضر جهت جمعآوري دادهها از سه پرسشنامه به شرح زير استفاده شدهاست: 1) پرسشنامه بر اساس طيف 1 تا 5 ليكرت جهت استفاده در روش دلفي، 2) پرسشنامه مقايسه زوجي خطاها جهت استفاده در روش BWM.، 3) پرسشنامه ارزيابي راهكارها بر اساس خطاها جهت استفاده در روش كوكوسو. جهت تجزيه و تحليل دادهها ابتدا به شناسايي خطاي انساني در كاركنان سازمان آتشنشاني با استفاده از روش دلفي پرداخته شد سپس با استفاده از روش BWM اين خطاها وزن‌دهي و اولويت‌بندي شدند سپس توسط روش كوكوسو راهكارهاي مقابله با خطاها رتبه‌بندي شدند محاسبات دلفي توسط نرمافزار SPSS و اكسل، محاسبات BWM توسط نرم‌افزار لينگو و محاسبات كوكوسو توسط نرم‌افزار اكسل انجام شد. نتايج يافتهها نشان داد كه در بين زيرمعيارهاي دانش ناكافي، استفاده غلط / نامناسب از تجهيزات / لوازم با وزن 0.517 رتبه اول را كسب كرده است. غيرفعال‌سازي يك سيستم كنترلي با وزن 0.17 رتبه دوم و دانش ناكافي درباره آيين‌نامه‌ها و فرآيندها با وزن 0.141 رتبه سوم را كسب كرده است. همچنين نرخ سازگاري اين مقايسه زوجي برابر با 0.034 ميباشد. امتياز نهايي هر راهكار نيز عبارت بود از اينكه دوره استاندارد فنون خطا ناپذيري رتبه اول را كسب كرده است. استخدام نيروي كار جوان رتبه دوم و مديريت زمان رتبه سوم را كسب كرده است. با توجه به عوامل شناسايي‌شده در ايجاد خطاي انساني پيشنهاد ميشود تا يك دوره استاندارد فنون خطا ناپذيري، استخدام نيروي كار جوان، مديريت استرس، مديريت زمان، آموزش ضمن خدمت ارائه شود تا به‌وسيله آن ميزان خطاهاي شغلي كاهش يابد.