بررسي آسيب پذيري شهري با رويكرد پدافند غير عامل (مطالعه موردي : شهر سامان)

چكيده :

سوانح طبيعي ازجمله سيل وزلزله كه بيشتر كشورها ازجمله ايران با تهديدات آن مواجه اند، ضرورت كاهش آسيب پذيري شهرها دربرابر اين سوانح طبيعي، يكي از اهداف مهم برنامه ريزي شهري است. بدين منظور گام اول براي تحقق اين هدف، شناخت و ارزيابي ميزان آسيب پذيري شهر در مقابل سوانح طبيعي احتمالي است . دراين پژوهش كه با روش توصيفي_تحليلي انجام گرفته ، با بهره گيري از مدلهاي ارزيابي چند منظوره از جمله AHP،TOPSISوVIKOR، سعي شده تا برآوردمتناسبي از آسيب پذيري شهر سامان با استفاده از داده هاي مكاني و توصيفي اجزا و عناصراز جمله(مصالح ابنيه ، قدمت ابنيه ، كيفيت ابنيه ، تعدادطبقات ، عرض معابرو فاصله تاكاربري اراضي مهم ) به عمل آيد. وزن هاي مولفه هاي مربوط به هر قلمروبا استفاده از AHPاستخراج و براي تعيين فواصل بين گزينه ها و گروه بندي معيارهااز مدل TOPSIS استفاده شد، سپس به منظور استخراج شاخص نهايي آسيب پذيري در شهر سامان با استفاده از مدل VIKOR، با يكديگر تلفيق وشاخص نهايي آسيب پذيري در سطح شهر استخراج وبا استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي(GIS) به تلفيق شاخص ها پرداخته شد و در نهايت ناحيه هاي شهر به لحاظ آسيب پذيري رتبه بندي شدند. نتايج حال از پژوهش نشان مي دهد كه كه در مجموع و باطيف هاي متفاوت نواحي دو ويك در شهرسامان آسيب پذيري بالايي دارند كه بايد در خصوص كاهش خطرات احتمالي برنامه ريزي متناسب در اين شهر صورت پذيرد.