بررسي و تحليل استرس شغلي براي مشاغل نيروگاه‌هاي توليد برق حرارتي (مطالعه موردي نيروگاه توليد برق حرارتي اسلام آباد اصفهان)

چكيده :

استرس شغلي يك عامل تأثير گذار بر كاركرد و بهره وري افراد است و نتيجه عدم هماهنگي بين نيازهاي شغلي و توانايي ها و امكانات فردي است. شرايط شغلي كه منجر به استرس مي شود عبارتند از: طراحي كار، سبك مديريت، روابط بين فردي، نقش هاي كاري، نگراني هاي شغلي و شرايط محيطي.اين پژوهش يك مطالعه توصيفي – همبستگي مي باشد كه به شكل ميداني بر روي كاركنان رده هاي مختلف در مشاغل نيروگاه حرارتي اسلام آباد واقع در جنوب غربي استان اصفهان با هدف بررسي و تحليل استرس شغلي نيروهاي كار در اين نيروگاه انجام شده است. ابزار گردآوري داده هاي مورد نظر، پرسشنامه استاندارد استرس شغلي HSE به منظور سنجش متغير استرس شغلي و هم چنين جهت بررسي ارتباط استرس شغلي با متغير هاي سازماني و جمعيت شناختي آزمون شوندگان، چك ليست دموگرافيك-سازماني طراحي و به روش تصادفي ساده بين كاركنان توزيع شد. جامعه آماري 663 نفر بودند كه حجم نمونه ، با بهره گيري از فرمول كوكران 84 نفر محاسبه شد و با در نظر گرفتن احتمال دريافت پرسشنامه هاي غيرقابل قبول ، در ادامه 173 پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفت. پس از تكميل پرسشنامه ها توسط داوطلبان و بررسي نرمال بودن توزيع داده ها از طريق آزمون كولموگروف – اسميرنوف، كليه داده ها در نرم افزار SPSS ورژن 24 وارد شد و توسط آناليز هاي آماري توصيفي و تحليلي آزمون فريدمن ، كروسكال واليس مورد بررسي تحليل قرار گرفتند. يافته هاي حاصل از آزمون فرضيات تحقيق نشان داد كه استرس شغلي به جز متغير تحصيلات و متغير بخش محل خدمت كاركنان ، با هيچ كدام از مشخصات دموگرافيك- سازماني رابطه اي ندارد. همينطور بازه نمره كلي پرسشنامه بين 77 تا 159 به دست آمد.