طراحي كافه گلخانه با استفاده از راهكار‌هاي معماري ايراني در گذشته با رويكرد بهينه‌سازي مصرف آب

چكيده :

ازآنجاكه انسان موجودي اجتماعي است و براي برقراري تبادلات اجتماعي خود نيازمند ظرفي مكاني و كالبدي است، تجلـي نيازهايش در شهر به شكل‌گيري فضاي عمومي شهري منجر شده است كـه در آن، روابـط و تعـاملات اجتماعي شكل مي‌گيرند، ليكن روش‌هاي توسعة فعلي كاركردهاي اجتماعي و فرهنگي فضاي شهري را مختل كرده است و درنتيجه كاركرد سنتي فضاي شهر به‌منزلة محل ملاقات و تبادل آراي اجتماعي شهروندان كاهش‌يافته، مورد تهديـد قـرار گرفتـه، يـا حذف شده است. نياز به يك محيط طبيعي براي متعادل‌كردن زندگي ماشيني كه به‌سرعت در حال گسترش است و آدمي فرصت كمتري براي خروج از شهر مي‌يابد و در كنار آن كمترشدن برخوردهاي اجتماعي خارج از خانه و محيط كار مي‌تواند دليلي براي طراحي محيطي مانند كافه گلخانه ارائه ‌كند. اما باتوجه‌به كاهش منابع آبي و تغييرات اقليمي و نظر به اين نكته كه اين محيط‌ها مصرف آب بالايي دارند بايد به دنبال راهكار‌هايي براي بهينه‌كردن مصرف آب در اين محيط‌ها بود. كافه گلخانة موردنظر در اين طرح تركيبي است از گلخانه باهدف توليد گياه و كافه باهدف محيط اجتماعي و مكان سوم كه هدف مشترك آن‌ها افزايش حضور در طبيعت و استفاده بهينه از آب مي‌باشد. در اين پايان‌نامه تلاش مي‌شود با مرور اسناد به شناخت روش‌هاي موجود در بهينه‌سازي و مديريت مصرف آب در معماري ايراني دست‌يافت و با مطالعه و بررسي آن‌ها بهترين روش‌ها باتوجه‌به شرايط كنوني را مشخص كرد، در ادامه با مطالعه كافه‌ها و گلخانه‌هاي موجود و مقايسة روش آن‌ها براي مديريت و مصرف آب تلاش مي‌شود راهكارهاي يافته شده در معماري ايراني به آن‌ها اضافه شوند. همچنين باتوجه‌به ادغام دو محيط گلخانه و كافه الگوي طراحي مناسب معرفي شود.