طراحي اقامتگاه توريستي با رويكرد معماري زمين پناه در كوير ورزنه

چكيده :

بكار گيري و استفاده بي رويه از تمامي منابع ، توسعه پروژه هاي عمراني و عدم برنامه ريزي در جهت توجه انسان به محيط زيست در ساليان گذشته دنيا را با بحران مواجه كرده است. اكنون در اكثر جوامع به منظور راهكاره مقابله با اين معضل جدي ايده هاي متنوعي مطرح شده است . در اين بين معماران كه مداخله و تاثير مستقيم در محيط زيست دارند ، ضرورت دارد در طراحي ها و پروژهاي خود با احتياط بيشتر و از ايدهاي نوين بهره برند. معماري زمين پناه از اصيل ترين و كهن ترين نمونه هاي معماري در ايران زمين است و استفاده از خاك با داشتن خصوصيات منحصر به فرد درمديريت مصرف انرژي و رسيدن به معماري پايدار و سبز راهگشا است . در اين پژوهش ابتدا شرايط ايجاد آسايش انسان امروزي در بناهاي زمين پناه كه يكي از دغدغه هاي اصلي طراحان است و همچنين ابعاد مختلف آن را به عنوان يك ايده معمارانه مورد بررسي قرار ميدهد . به علت باور هاي غلط و عدم آگاهي كه از اين شيوه معماري وجود داشته و تداعي كننده زير زمين است ، جبهه گيري هايي در مقابل بكارگيري اين ايده مطرح است . هدف اصلي مشخص شده در اين تحقيق بكارگيري ظرفيت هاي معماري زمين پناه در طراحي اقامتگاها در كوير ورزنه است . اقامتگاه كويري با رويكرد زمين پناه ، به عنوان مجموعه اي اقامتي توريستي در بافت كوير است كه با توجه به ظرفيت هاي كوير ورزنه مطالعه و طراحي ميشود . طراحي فضاهاي اقامتگاه ، در قالب طراحي براساس اقليم و با رويكرد زمين پناه محوريت يافته و ساختار اصلي پروژه را تشكيل مي دهد . توجه به ويژگيهاي سايت ورزنه و پتانسيل هاي معماري زمين پناه ، بكارگيري آن براي استفاده از انرژي هاي پاك و صرفه جويي دراتلاف انرژي ، ثبات حرارتي از ويژگيهاي شاخص براي طراحي مي باشند. روش تحقيق در اين پژوهش كيفي بوده و براي بدست آوردنه نتايج مطلوب و پاسخ مناسب به سوال ها از تحقيق كتابخانه ايي اعم از كتاب ، رساله ، مقالات و سايت ها استفاده شده است. در ادامه پس از بررسي مشكلات به ارائه راهكار پرداخته و الگوهاي مناسب براي معماري زمين پناه بدست آورده ميشود . نتايج حاصل از اين ارزيابي مشخص ميكند كه عدم شناخت كافي مردم از بنا هاي زمين پناه و باور ذهني گذشتگان از زيرزمين هاي مرطوب و تاريك سبب ايجاد ترس شده كه با ارائه راهكارهاي طراحي و معماري صحيح ميتواند نمونه هاي مطلوب در اين شكل معماري به عموم معرفي شده و مورد قبول قرار بگيرد.