بررسي آسيب پذيري آبخوان دشت رودبار (كد 4501) با مدل دراستيك

چكيده :

ارزيابي آسيب پذيري به عنوان ابزار مديريتي در راستاي حفاظت از منابع آب زيرزميني انجام ميشود. در اين پايان نامه آسيب پذيري آبخوان آبرفتي دشت رودبار با استفاده ازمدل دراستيك كه يك مدل تجربي در ارزيابي پتانسيل آلودگي سفره آب زيرزميني در مقياس منطقه اي مي باشد بررسي شد و تحليل حساسيت پارامترهاي مدل در راستاي شناحت مهم ترين پارامترهاي تاثير گذار بر آسيب پذيري انجام شد. لايه هاي اطلاعاتي مدل شامل عمق آب زيرزمييني، تغذيه، توپوگرافي، اثر منطقه غير اشباع و هدايت هيدروليكي بر اساس تحليل اطلاعات موجود و لايه بافت خاك سطحي بر ا ساس پردازش تصاوير ماهواره اي و تدقيق آن با نمونه برداري و آناليز بافت خاك در محيط GIS تهيه و رتبه دهي شدند. شاخص آسيب پذيري دراستيك براي دشت رودبار بين 86 تا 167 متغير به دست آمده كه بر اساس معيار آلر و همكاران ( 1987 ) به سه محدوده آسيب‌پذيري كم از 86 تا 92 ، آسيب‌پذيري متوسط 93 تا‌136 ، آسيب‌پذيري زياد از 137 تا 167 تقسيم بندي مي شود. به طول كلي 265 كيلومتر مربع از مساحت آبخوان در محدوده آسيب پذيري كم، 4285 كيلومتر مربع از محدوه آبخوان در آسيب پذيري متوسط و 1284 كيلومتر مربع از محدوده مورد استعلام در آسيب پذيري زياد قرار دارد كه به ترتيب 4.5 %، 73.4 % و 22% از محدوده مورد مطالعه را به خود اختصاص داده اند.