تأثير طراحي انعطاف پذير استوديو معماري بركارمندان با رويكرد افزايش بهره وري و خلاقيت

چكيده :

جامعه¬ي انساني در دوره¬اي زندگي مي¬كند كه موفقيت و بهره¬وري جوامع به¬ميزان خلاقيت و نوآوري در محيط¬هاي كاري وابسته است. خلاقيت در بشر برحسب محيط و شرايط، به صورت كم يا زياد بروز مي¬كند. يكي از محيط¬هاي كاري كه بروز خلاقيت در آن، ضروري مي¬باشد، استوديوهاي معماري به عنوان فضاي كار غير¬رسمي است. از عواملي كه مي¬تواند بر افزايش راندمان فضاي كار در استوديوهاي معماري تأثيرگذار باشد، ميزان انعطاف پذيري فضايي است كه مفهومي كاربردي براي استفاده بهينه از فضاهاي داخلي است. تغييرات زندگي و تمايلات انساني، نيازهاي اجرايي از قبيل نياز به تقويت رابطه¬ي طراح كاربر و هم چنين دگرگوني شيوه¬ي زندگي در طول زمان، از دلايل عمده¬ي توجه به اين مفهوم است. انعطاف¬پذيري در طراحي معماري و معماري داخلي به عنوان رويكردي مناسب براي پاسخ به عملكردهاي مختلف فضا و فعاليت¬هاي آن كاربرد داشته است. به كمك اين رويكرد، مي¬توان در سطوح مختلف طراحي ساختمان، از معماري تا مبلمان اقدام به آفرينش راه¬حل هايي براي بهينه سازي فضا نمود. . روش پژوهش حاضر، از نوع توصيفي-تحليلي است و هدف آن دستيابي به راهكارهاي كالبدي معماري انعطاف پذير در راستاي افزايش بهره وري و خلاقيت استوديو معماري است كه براساس نتايج پژوهش، تدابيري از جمله خلق فضا با عملكردهاي متنوع براي فعاليت، فضاهاي با قابليت تغيير كاربري، در نظر گرفتن مبلمان مدولار، استفاده از گياه در فضاي داخلي، ورود نور بيشتر از طريق تراس¬ها و كم كردن فضاهاي بسته¬ي داخلي، استفاده از نور سرد و گرم در ساعات مشخص كار و ايجاد پيش ورودي به منظور رويداد¬پذيري بيشتر در فضاي كار، از عواملي هستند كه باعث افزايش بهره¬وري و خلاقيت در محيط كار استوديوهاي معماري مي شوند.