نقش فضـاي مجـازي در ارتباطات مـيان فـردي دانش‌آموزان با معلمان دبيرستان‌هاي خميني‌شهر

چكيده :

اين پژوهش با هدف بررسي "نقش فضاي مجازي در ارتباطات ميان فردي دانش‌آموزان با معلمان دبيرستان‌هاي خميني‌شهر" و به منظور شناسايي رابطه بين متغيرهاي فضاي مجازي (مؤلفه‌هاي: دردسترس بودن، فرامرزي بودن، سهولت استفاده و تعاملي بودن) با ارتباطات ميان فردي دانش‌آموزان با معلمان انجام شده است. روش پژوهش از لحاظ هدف كاربردي، از لحاظ شيوه اجرا پيمايشي-علّي، از طريق روش نمونه‌گيري خوشه‌اي و با بهره‌گيري ازابزار پرسشنامه استاندارد فضاي مجازي لي و همكاران (2005) كه سنجش روايي آن، در پژوهش مهديخاني (1389) بين خرده مقياس‌هاي پرسشنامه فضاي مجازي همبستگي مثبت و منفي مشاهده شد كه بيانگر روايي همگرا و واگراي مطلوب اين پرسشنامه مي‌باشد، سپس پايائي پرسشنامه با استفاده از روش اندازه‌گيري آلفاي كرونباخ محاسبه شد، مقدار (784/.) بدست آمد كه نشان دهنده پايايي خوب اين پرسشنامه است. همچنين پرسشنامه استاندارد مهارت‌هاي ارتباطي بين فردي منجمي زاده (1391)، كه در پايان‌نامه منجمي‌زاده جهت روايي همزمان پرسشنامه محاسبه و يك همبستگي قوي بين آن با پرسشنامه توانايي برقراري ارتباط مؤثر بدست آمد (r=698.0) و در نتيجه روايي همزمان آن مورد تأييد قرار گرفت، سپس پايايي اين پرسشنامه با استفاده از روش اندازه‌گيري آلفاي كرونباخ محاسبه شد، مقدار (0.73) بدست آمد كه نشان دهنده پايايي خوب اين پرسشنامه مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر دانش‌آموزان پسر دبيرستان‌هاي (دوره اول) خميني‌شهر (اصفهان) كه تعداد آنها 7508 نفر مي‌باشد و با بهره‌گيري از فرمول كوكران 365 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان دهنده رابطه معناداري بين متغيرهاي فضاي مجازي (مؤلفه‌هاي: در دسترس بودن، فرامرزي بودن، سهولت استفاده و تعاملي بودن) و ارتباطات ميان فردي در دبيرستان‌هاي خميني‌شهر مي‌باشد.