طراحي مجتمع مسكوني ميان مرتبه در شيراز با تاكيد بر فرم بهينه در راستاي كاهش مصرف انرژي

چكيده :

توسعه صنعت ساختمان در راستاي كاهش مصرف انرژي، يكي از مهم ترين نمادهاي رشد و توسعه كشور ها به شمار مي آيد. با توجه به نياز روز افزون در جامعه امروزي، كاهش هزينه هاي بالاي مصرف انرژي در ساختمان ها و بخصوص در مجتمع هاي مسكوني، كاهش مشكلات زيست محيطي و توجه به حفظ محيط زيست از جمله دغدغه هايي هستند كه همواره مورد توجه معماران و طراحان بوده است. هدف از اين پژوهش يافتن ارتباط معماري با شرايط محيط طبيعي است و اين ارتباط به طور چشمگيري به شرايط اقليمي وابسته است. بين طراحي اقليمي، فرم ساختمان و بهينه سازي انرژي در روند طراحي رابطه معناداري وجود دارد كه مي تواند كمك شاياني در كاهش مصرفي انرژي داشته باشد. از طرفي، انسان همواره در طول تاريخ سعي بر آن داشته است تا سرپناهي امن براي سكونت فراهم سازد به نحوي كه شكل دهي محل زندگي و پيرامون آن با توجه به محدوديت هاي اقليمي محل، سازگار و متناسب با طبيعت باشد تا بتواند شرايط مناسبي براي ادامه حيات ايجاد كند. طراحي اقليمي به معني معماري سازگار با اقليم و با هدف كاهش مصرف انرژي مي باشد. بنابراين نتايج اين تحقيق طراحي مسكن مورد نياز براي افراد و كاهش اتلاف انرژي در كشور مي باشد كه البته اين امر با كاهش مصرف انرژي نيز همراه است. روش تحقيق در اين پژوهش بر مبناي استفاده ار نرم افزار ديزاين بيلدر مي باشد. در اين پژوهش سعي بر آن شده است كه طراحي و ساخت مجتمع هاي مسكوني با فرم بهينه، راه حلي خلاقانه براي ايجاد ساختمان هاي پايدارِ اجتماعي تر، دوستدار محيط زيست تر و اقتصادي تر ارائه دهد كه منجر به كاهش مصرف انرژي مي شود.