طراحي مركز آييني فرهنگي با رويكرد همگرايي اديان مختلف الهي در شهر اصفهان

چكيده :

مراكز آييني و فرهنگي به اماكني اطلاق مي‌شود كه در آن بر ارتقا و اعتلاي سطح فرهنگي جامعه به‌ويژه نسل جوان كوشيده و به معرفي و تبيين مفاهيم آييني پرداخته مي‌شود. عموماً مراكز طراحي‌شده با تمركز بر فرهنگ يا آييني خاص هستند كه اين امر موجب دامن زدن بر انفصال هرچه بيشتر باورها و فرهنگ‌ها و نيز تعدد مجموعه‌هاي پرهزينه وليكن مواجه با عدم استقبال عمومي شده است. هدف اين رساله بررسي موانع و معايب و حل چالش‌هاي پيش رو براي طراحي مجموعه‌اي است كه در آن فارغ از هر آيين و فرهنگي بتوان آزادانه به فراگيري دانش و هنر پرداخته و بستري براي ارائه آثار هنرمندان و شكوفايي و تعامل با جامعه ايجاد و به معرفي و آشنايي مفاهيم و مضامين آيين‌ها و اديان مختلف كوشيد. اين طرح شامل سه بخش عملكردي آييني- فرهنگي، آموزشي- هنري و اداري موزه است كه هر بخش به‌طور جداگانه مجموعه‌اي دسته‌بندي‌شده از عملكردهاي مختلف است كه هركدام قسمتي از نيازها و كاركردهاي مجموعه را تأمين مي‌كند. شيوه انجام تحقيق ازلحاظ ماهيت كاربردي و از نظر هدف كيفي است. در روند رسيدن به سيره طراحي بعد از انجام مطالعات پيرامون اديان از طريق مطالعات كتاب‌خانه‌اي، مقالات كه به طول انجاميد اين نتيجه حاصل شد كه هيچ ديني به ديگري غلبه ندارد و همه اديان در كنار يكديگر هستند. براي طراحي اين مجموعه سايت كنار پل خواجو انتخاب گرديد. در طراحي اين مجموعه سعي بر اين شده است مجموعه‌اي طراحي شود كه علاوه بر همگرايي اديان توحيدي مكاني براي آموزش و افزايش تعاملات اجتماعي باشد و به اين سوالات پاسخ دهد: چگونه مي‌توان سطح روابط، تعاملات اجتماعي و همگرايي اديان مختلف را با طراحي مجموعه فرهنگي و آئيني افزايش داداز چه الگوهايي طراحي و محيطي مي‌توان براي استفاده از مركز آييني به‌عنوان مكاني براي گردهمايي اديان ديگر مي‌توان استفاده كرد؟