عنوان :
ارزيابي عملكرد پياده راهها بر اساس دسترسي به حمل و نقل عمومي (نمونه موردي: پياده راه چهارباغ عباسي)
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
رشته تحصيلي :
برنامه ريزي شهري
محل تحصيل :
موسسه آموزش عالي دانش پژوهان پيشرو
نوع انتشار :
ديجيتال- صحافي
استاد راهنما :
سمانه مسيبي
كليدواژه ها :
پياده راه، حمل و نقل عمومي، دسترسي ، چهارباغ عباسي
چكيده :
امروزه شبكه هاي مجزاي حمل ونقل عمومي در پيوند با شبكه هاي ايمن و راحت دوچرخه و پياده در بسياري از نواحي شهرهاي بزرگ و پر جمعيت اروپا و امريكا در حال گسترش هستند. زير ساختهاي ضعيف پياده و سيستم ناكارامد حمل ونقل عمومي مانع جدي براي افزايش سهم سفر به صورت پياده و حمل ونقل عمومي در نظام حمل ونقل شهري كشورهاي در حال توسعه است. تفاوت در دسترسي آسان و راحت، پيوستگي شبكه، ايمني و جذابيت مسير پياده يا نگهداري ضعيف آن مي تواند مشوق يا بازدارنده براي استفاده از اتومبيل به جاي حمل و نقل عمومي در سفرهاي شهري باشد. بدين جهت است كه بهينه سازي سيستم حمل و نقل عمومي در پيوند با ديگر اشكال سيستمهاي حمل و نقل نظير پياده راه كمك موثري به افزايش قابليت استفاده از اينگونه سيستمها مي كند. امروزه محور چهارباغ عباسي اصفهان با وجود كاربريهاي متنوع شهري، به يكي از فضاهاي شهري پويا براي شهروندان تبديل شده است. اين پياده راه به علت قرارگرفتن در مركز شهر اصفهان با تمركز فوق العاده انواع فعاليتهاي تجاري-خدماتي روبه روست به همين دليل در معرض فشارهاي شديد ناشي از تراكم جمعيت و ترافيك پيراموني و تغيير و تحولات سريع در بافت كالبدي مواجه است. افزايش كيفي و كمي دسترسي به حمل و نقل عمومي به خصوص ايستگاههاي مترو در اين محور باعث كاهش ترافيك پيراموني چهارباغ و متعاقبا مركز شهر و همچنين كاهش مشكلات كالبدي اين محدوده خواهد شد. با توجه به موضوع، اهداف و فرضيات، اين تحقيق از لحاظ هدف از نوع كاربردي و از لحاظ روش انجام توصيفي- تحليلي است. روش گردآوري اطلاعات در اين تحقيق به صورت كتابخانه اي و ميداني بوده است. جامعه آماري، به علت حوزه نفوذ بالاي پياده راه چهارباغ، كليه ساكنين شهر اصفهان برآورد شده است. نمونه آماري جامعه از طريق فرمول كوكران بدست آمده است كه تعداد 384 نفر برآورد شده است. پايايي پرسشنامه با انجام آلفاي كرونباخ و به ميزان 851/0 مورد تاييد قرار گرفت. براي تحليل يافته ها از روشهاي آمار استنباطي در نرم افزار spss استفاده گرديد.همچنين براي ارزيابي معيارهاي موثر بر عملكرد پياده راه چهارباغ عباسي از آزمون t تك نمونه اي و به منظور شناسايي مهمترين شاخضهاي پياده راه از مدلسازي معادلات ساختاري و نرم افزار ايموس استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد از ديدگاه شهروندان وضعيت پياده راه چهارباغ در سطح مطلوبي بوده است. يافته هاي حاصل از مدل نهايي مدل سازي معادلات ساختاري نشان داد در بين عوامل موثر بر پياده راه چهارباغ نهايتاً كدام عوامل نقش مهمتري را ايفا مي كنند. يافته هاي به دست آمده نشان مي دهد عامل كالبدي با بار عاملي 89/0 بيشترين تاثير را داشته است. عامل عملكرد ذهني با بار عاملي 74/0 در رتبه ي دوم، عامل كاركردي با بار عاملي 70/0 در رتبه ي سوم قرار گرفته اند.
