طرح احيا كارخانه ريسباف( نمايشگاه لباس هاي ايراني)

چكيده :

حفاظت از ميراث صنعتي يكي از دغدغه هاي سازمانها و نهادهاي تاريخي وفرهنگي در جوامع توسعه يافته است، ميراث صنعتي شامل آثار برجاي مانده از عصر صنعتي شدن است. عصر صنعتي شدن با تحولات بسياري، از جمله تحول در معماري همراه بود. در دوره ي پهلوي اول شكل خاصي از معماري وارد كشورمان شد، معماري كه حاصل تعامل معماري ايراني با شيوه هاي غربي بود. حفاظت از اين ميراث يكي از مهمترين مباحث در دنياي امروز است، چراكه اين آثار دربردارنده ي ارزشهاي متنوع تاريخي، فرهنگي و معماري اند. از جمله شهرهايي كه در آن زمان در زمينه ي صنعتي شدن پيشرفت زيادي داشت، اصفهان بود كه به مركزي براي كارخانه هاي نساجي تبديل شد و به منچستر ايران شهرت يافت. كارخانه ريسباف يكي از آخرين نمونه هاي باز مانده اي از مجموعه كارخانه هاي نساجي » ريسباف « . معماري صنعتي اصفهان در دوران پهلوي اول است اصفهان است كه اصفهان را به يكي از قطب هاي نساجي كشور تبديل كرده بودند. در آن دوران 01 كارخانه مهم در دو سوي حاشيه زاينده رود شكل گرفت. اين كارخانه ها داراي ساختار ويژه اي بودند كه نمايانگر معماري صنعتي ايران در دوره ي پهلوي اول است اما متاسفانه تعداد زيادي از آنها تا كنون تخريب شده اند. اين كارخانه باز مانده ي بخش مهمي از اين گنجينه است كه با تغيير كاربري و استفاده بهينه، مي تواند سرمايه مهمي براي شهر اصفهان تلقي شود و به بهبود فضاي شهري كمك كند. هدف اين رساله طرح احياي كارخانه ي ريسباف وطرح معماري داخلي آن است، كاربري در نظر گرفته شده، نمايشگاه لباس هاي ايراني ميباشد . بازيابي هويت كارخانه ريسباف يكي از اهداف در مفاهيم معماري داخلي است، الهام از سبك معماري داخلي ان، معماري و تزيينات بناي ريسباف از ديگر مفاهيم استفاده شده در معماري داخلي اين پروژه است . اين پروژه بر آن است تا با توجه به معماري ويژه ي كارخانه ي ريسباف، به گونه اي با تغيير كاربري متناسب و پيوند آن با شهر، فضاي ويژه ي شهري را ايجاد كند.