ارتقاي كيفي نورپردازي فضاهاي شهري در جهت غناي حسي شهروندان (مطالعه موردي: پارك آزادي شيراز)

چكيده :

شهر و فضاهاي شهري نقشي اساسي در شكل دادن به زندگي اجتماعي و هويت جامعه ايفا مي كنند. ادرك اين فضاها نتيجه تجربه حسي انسان از محيط است؛ كه از طريق كانال هاي متعدد حسي نظير بينايي، شنوايي، بويايي، چشايي و لامسه برداشت مي گردد. تجربه حسي گسترده و عميق حاصل از تمامي حواس، تحت عنوان غناي حسي خوانده مي شود. با شبيه تر شدن مكان ها به هم، امروزه فضاهاي شهري در انزواي حواس به سر مي برند. توجه به امر نورپردازي و تكنيك تعاملي آن در تحريك حواس، غناي حسي و مهيا كردن تجربه مكاني متمايز براي افراد، توان بالقوه دارد. نور با احساسات افراد آميخته مي شود؛ و مخاطب با دريافت ارتباط بين خود و فضا، اثر گذاري خود را در منظر شهري تشخيص مي دهد و به درك متفاوتي از فضا نايل مي گردد. پارك آزادي از جمله بوستان هاي فعال در شهر شيراز مي باشد كه علاوه بر دارا بودن عناصر فضايي مثبت، طيف گسترده اي از عناصر فضايي منفي را در خود جاي داده كه همين امر در افول كيفت غناي حسي تاثير گذار است. اين پژوهش با هدف ارتقاءكيفي نورپردازي فضاهاي شهري درجهت غناي حسي شهروندان تنظيم و نگارش شده است. روش مورد استفاده در اين پژوهش توصيفي-تحليلي بوده و با به كاربست نسخه تعديل شده تكنيك يادداشت برداري حسي و حس گردي، غناي حسي و با انجام مطالعات ميداني معيارهاي كيفيت نورپردازي در بوستان آزادي شيراز مورد تحليل و ارزيابي قرار گرفت. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه كيفيت نورپردازي و ميزان تاثيرگذاري مولفه هاي حسي در بوستان در حد متوسطي قرار دارد و در طراحي آن توجهي به عناصر محرك كليه حواس صورت نگرفته است كه اين امر بر تجربه و ادراك افراد تاثيري منفي مي گذارد. از اين رو تمركز بر نورپردازي تعاملي به منظور تاكيد بر مولفه هاي تمامي حواس راهي مطلوب براي بهبود غناي حسي اين بوستان محسوب مي شود.