ارتقاي كيفيت‌هاي محيط‌هاي شهري به‌منظور افزايش تعاملات اجتماعي در مراكز محلات (نمونه موردي محله حسن‌آباد)

چكيده :

پژوهش فوق در پي آن است كه با رويكرد ارتقاي كيفي فضاهاي شهري در مراكز محله، به ارائه راهكاري مناسب در جهت طراحي و ساخت اين فضاها دست يابد. مراكز محله مهم‌ترين واحدهاي كالبدي – فرهنگي شهر مي‌باشد كه با هويت و ساختار شهري از كنار هم قرار گرفتن آن‌ها شكل مي‌گيرد. تنزل شاخصه‌هاي كيفي در فضاهاي شهر و مراكز محله‌اي يكي از معضلات حال حاضر شهرسازي در كشور است و ازآنجاكه فضاهاي شهري، اوج تجلي مكاني حيات شهري و حضور شهروندان را به نمايش مي‌گذارند، اثر متقابل تنزل كيفيت اين فضاها بر كاهش كيفيت زندگي شهري، عمق ابعاد اين معضل را روشن‌تر مي‌سازد. يكي از عناصر مهم در تشكيل يك فضاي پويا و سرزنده و موفق در مراكز محله فاكتور تعاملات اجتماعي است كه با تقويت و ايجاد شرايط مناسب براي حضور و تجمع اهالي در مراكز محله بايد برنامه‌ريزي مطلوب صورت پذيرد. محله حسن‌آباد كه يكي از محله‌هاي با هويت شهر اصفهان است نيز مشكل فقدان كيفيت‌هاي محيطي شهري وعدم تعاملات اجتماعي به چشم مي‌خورد و با توجه به اينكه اين محله داراي پتانسيل‌هاي بالايي از قبيل (آثار و ابنيه تاريخي، طبيعي، بازارچه و...) مي‌باشد حس پويايي و سرزندگي و برقراري تعاملات اجتماعي بين اهالي و حتي رهگذاران وجود ندارد. بدين منظور پژوهش فوق سعي دارد با استفاده از اين پتانسيل‌ها و با افزايش تعاملات اجتماعي به‌وسيله ارتقاي كيفيت‌هاي محيطي در طراحي مركز محله حسن‌آباد نسبت به احيا و برگرداندن و برقراري تعاملات اجتماعي در اين محله اقدام نمايد.