ارزيابي مطلوبيت محورهاي پياده شهري از منظر كاربران فضا و ارائه راهكارهاي ارتقاء كيفيت آنها (مطالعه موردي: جاده سلامت شهر چادگان)

چكيده :

فضاهاي شهري مختلف از جمله پياده‌راه‌هاي سلامت‌محور نقش مهمي در ارتقاء سلامتي انسان دارند. هدف پژوهش حاضر «ارزيابي مطلوبيت محورهاي پياده شهري از منظر كاربران فضا و ارائه راهكارهاي ارتقاء كيفيت آنها» در جاده سلامت شهر چادگان است كه با وجود كاربري‌هاي باارزش تاريخي و گردشگري و همجواري با كاربري‌هاي خانه معظم‌الملك، پارك آبشار، حرم بي‌بي زينب و درختان جنگلي در اطراف آن، پتانسيل بالايي جهت رونق پياده‌مداري داراست. پژوهش حاضر، از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر ماهيت، توصيفي است. جامعه آماري پژوهش حاضر، ساكنان شهر چادگان هستند و حجم نمونه جمعيت با توجه به جمعيت 9924 نفري چادگان و استفاده از فرمول كوكران 370 نفر به دست آمد. ابزار گردآوري داده‌ها نيز پرسشنامه محقق‌ساخته است كه روايي آن به وسيله روايي محتوايي و با استفاده از نظرات صاحب‌نظران تاييد گرديد. پس از تكميل پرسشنامه، با استفاده از آزمون‌هاي T و رگرسيون خطي ساده به تجزيه‌وتحليل داده‌ها پرداخته شد. يافته‌هاي پژوهش بيانگر آن است كه ميزان مطلوبيت جاده سلامت از ديد كاربران فضا كمتر از ميزان متوسط است و ميانگين به دست آمده براي بعد كالبدي 2.59، بعد عملكردي 2.65، بعد اجتماعي 2.87، بعد زيست‌محيطي 2.97و بعد بصري و منظر شهري 3.02 است كه با توجه به اينكه ميانگين ارزيابي مطلوبيت جاده سلامت در ابعاد مختلف كالبدي، عملكردي، اجتماعي و زيست‌محيطي از عدد فرضي 3، كمتر است، مي‌توان گفت كاربران فضا تنها بعد بصري و منظر شهري جاده سلامت را داراي مطلوبيت مي‌دانند. همچنين آزمون رگرسيون خطي ساده نيز جهت ارزيابي رابطه ميان مولفه‌هاي پژوهش و مطلوبيت جاده سلامت، انجام شده است و براين اساس، چشم‌انداز جاده سلامت (با ضريب استاندارد شده 0.651 بيشترين تاثير را در مطلوبيت جاده سلامت از منظر كاربران فضا به خود اختصاص داده است و در واقع، بيشترين ميزان رضايت كاربران از جاده سلامت، مربوط به چشم‌انداز مناسب اين جاده است.