ارزيابي فرهنگ ايمني در كارخانه سيمان شهرستان داراب

چكيده :

خطرها،آسيب ها و حادثه هاي شغلي هميشه به عنوان يكي از مسائل پر اهميت در محيط هاي كاري مورد بحث بوده است و انسان را مي توان مهمترين عامل بروز يك حادثه دانست كه از اين نظر در زمان تحقيقات هاينريش در حادثه چرنوپيل در سال 1931 و به دنبال آن مدل دومينو ارائه شد. در اين پژوهش سعي براين است كه سطح فرهنگ ايمني كاركنان كارخانه سيمان شهرستان داراب را ارزيابي كنيم. بدين منظور فرهنگ ايمني در واحدهاي صنعت مورد مطالعه در مورد 50 نفر از پرسنل ارزيابي شد و اين كار با استفاده از پرسشنامه ايمني داراي 45 سوال با چهار خرده مقياس فرهنگ يادگيري، فرهنگ گزارش دهي، فرهنگ بي طرفي و فرهنگ انعطاف پذيري انجام شدكه بر اساس مقياس ليكرت نمره گذاري شده است و نتايج نشان دادكه ارتقا فرهنگ ايمني در كاهش چشمگير نرخ وقوع حوادث و بيماري هاي شغلي و همچنين كاهش خسارات زيست محيطي و افزايش بهره وري سازمان تاثير مثبت و معني داري دارد و همچنين از مولفه هاي فرهنگ ايمني مدل نبوش در پنل دلفي كه شامل سه مرحله بود استفاده شد. پس از توزيع و تكميل پرسشنامه توسط 11 خبره، پايايي پرسشنامه با ضريب الفاي كرونباخ در محيط نرم افزاري SPSS اندازه گيري شد و اين مقدار برابر 0.73 شد. ميانگين، انحراف معيار و بيشترين و كمترين امتياز در محيط اكسل محاسبه شد. از طريق ميانگين و انحراف معيار پاسخ ها، معيارهايي با جذابيت كمتر در مراحل بعدي حذف شدند و توقف راند ها بوسيله ضريب كندال انجام شد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه مهندسين نسبت به نرخ حوادث شغلي و ميزان بازرسي هاي انجام شده و آمار شيوع بيماري هاي شغلي، اهميت زيادي قائل هستند و طبق بازرسي هاي منظم وآموزش هاي ضروري كه انجام مي دهند توانسته اند سطح فرهنگ ايمني كاركنان را تا حدودي بالا ببرند. مي توان گفت كه اين كارخانه از نظر سطح فرهنگ ايمني در حد نسبتا مطلوبي قرار دارد.