1936

URB2 88

زهرا ترابي

ارزيابي امكانات حمل ونقل از منظر شاخص عدالت فضايي مطالعه موردي: مناطق 1و3 شهر اصفهان

كارشناسي ارشد

موسسه آموزش عالي دانش پژوهان پيشرو

1398

ديجيتال- صحافي

همايون نورايي

ارزيابي، امكانات حمل ونقل، عدالت فضايي، مناطق 1و3شهرداري اصفهان

در دهه¬هاي اخير رشد لجام گسيخته شهرها و كلان شهرها، به ويژه در كشورهاي در حال توسعه به اوج خود رسيده است. از يك سو سيستم¬هاي حمل ونقل عمومي متناسب با رشد جمعيت و تغيير كاربري¬ها توسعه نيافته و از سوي ديگر با بالا رفتن سطح زندگي و رفاه، استفاده از خودروهاي شخصي افزايش يافته است. نتيجه آن ايجاد مشكلات متعدد اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي در شهرها بوده است. از جمله اين معضلات "ترافيك" و مسائل مرتبط با آن (آلودگي صوتي و هوا، حوادث رانندگي، مصرف فزاينده انرژي و...) است.در اين ميان شهرهاي ايران و از جمله كلانشهر اصفهان مستثنا نبوده و معضلات فوق¬الذكر رو¬به رو است. اين در حالي است كه دسترسي آسان، سريع و ايمن از شاخص هاي مهم توسعه پايدار شهري بوده و يكي از راه حل-هاي اساسي در اين زمينه، توسعه حمل ونقل عمومي است. حمل ونقلي كه بتواند طيف گسترده¬اي از توقعات شهروند امروزي (سرعت، ايمني، صرفه اقتصادي ومسائل محيط¬زيستي ) را در بر گيرد. در اين پژوهش كه از نوع مطاعات توصيفي – تحليلي است، سعي گرديد به روش اسنادي – ميداني(مشاهده، پرسشنامه) به ارزيابي امكانات حمل ونقل از منظر شاخص عدالت فضايي در مناطق 1و3 شهر اصفهان پرداخته شود.نتايج حاصل از ماتريس گولر نشان مي¬دهد كه امكانات حمل ونقل در اين مناطق در وضعيت نسبتا نامطلوب با امتياز (2.9) قرار دارد، كه دراين ميان از مولفه¬هاي مورد بررسي موضوع پژوهش، مولفه¬هاي مشاركت، آسايش وزيبايي، دسترسي، ايمني وامنيت با كسب امتياز 3و بيشتر در رده متوسط و بالاتر از آن قراربگيرند و مولفه¬هاي عدالت، محيط¬زيستي، اجتماعي و فعاليتي – اقتصادي با كسب امتياز كمتر از 3 در رده پايين¬تر از حد متوسط قرار گرفته¬اند. در عصر حاضر برنامه¬ريزان نمي‌توانند به طور كامل عدالت فضايي را برقرار كنند اما قادر به حد اكثر رساندن آن در شهرها به وسيله‌ي ارائه‌ي پيشنهادهاي اجرايي هستند به اين منظور در پايان اين پژوهش با هدف برقراري عدالت فضايي و ارتقا دسترسي مناسب شهروندان به امكانات حمل ونقل، پيشنهادهاي اجرايي در مورد هر دو منطقه ارائه شده است.